Czym jest łysienie plackowate?
Łysienie plackowate (alopecia areata, AA) jest chorobą , która dotyka zarówno dzieci jak i dorosłych. Częstość występowania dotyczy 1-2% populacji. Dolegliwość ta wywołana jest reakcją immunologiczną komórkową, skutkiem czego, wokół mieszka włosowego wytwarzane są liczne cytokiny prozapalne. Ważną rolę odgrywają także predyspozycje genetyczne, gdyż ok. 25% pacjentów dotkniętych tą chorobą pochodzi z rodzin, w których istniało zjawisko łysienia plackowatego. Chorzy na tę przypadłość częściej narażeni są na inne choroby wynikające z autoargesji, takie jak autoimmunologiczne zapalenie tarczycy czy bielactwo. Schorzeniami predestynującymi do częstszego występowania alopecia areata, są również atopowe zapalenie skóry i zespół Downa.
Wyróżniamy łysienie plackowate rozlane, wężykowate, alopecia totalis, czyli całkowitą utratę włosów w obrębie skóry głowy jak i alopecia universalic, czyli całkowitą utratę włosów także na innych częściach ciała. Cechą charakterystyczną łysienia plackowatego są włosy wykrzyknikowe, które często świadczą o aktywności choroby.
Metody leczenia łysienia plackowatego
Im wcześniej rozpoczniemy leczenie, tym większe jest prawdopodobieństwo odrostu włosów bez nawrotu choroby. Przez pierwsze 6 miesięcy, u około 30% chorych, następuje odrost włosów.
W Klinice, w leczeniu łysienia plackowatego wykorzystujemy zarówno miejscowe preparaty sterydowe, w postaci maści, kremów, roztworów, jak również iniekcje doogniskowe. W bardziej zaawansowanych przypadkach choroby, w leczeniu stosowane są preparaty sterydowe doustne czy cyklosporyna A. Prowadzimy także badania kliniczne nad lekami biologicznymi stosowanymi w AA.
Bardzo dobre efekty leczenia łysienia plackowatego przynosi terapia DCPC. Początkowo pacjent jest uczulany na tę substancję, a następnie raz w tygodniu nanosi na skórę głowy odpowiednią ilość preparatu podaną we właściwym stężeniu. Ideą leczenia jest skierowanie odpowiedzi immunologicznej na stan zapalny skóry wywołany DCPC.
